بچه حزب‌اللهی‌ها را جدای از محاسن و تیپ ظاهری‌شان، گریه بر مصائب آل‌الله معرفی می‌کنند. بخواهیم یا نه، من و توی مذهبی با اشک‌هامان (هرچند که به حق هم ریخته می‌شوند)گاه در نظر دیگرانی که نگرش متفاوتی دارند، دل‌مرده و افسرده جلوه کرده‌ایم. اما واقعیت خیلی فرق دارد با این فکر‌ها. این حقیقت را حالا که ماه عزای اهل بیت تمام شده؛ حالا که توشه اشک‌هامان را لبریز کرده‌ایم از نام حسین علیه‌السلام، بهتر می‌شود فهمید.
نمونه‌اش را ما بچه‌های فدک می‌توانیم با کارهایی که انجام می‌دهیم به دیگران نشان دهیم. اینکه ما هر پنج‌شنبه میهمان شهدای گمنام قطعه ۴۴ بهشت زهرا سلام‌الله علیها می‌شویم تا دور از این هوای آلوده کمی هوای بهشت را نفس بکشیم.
این مقدمه‌ای بود تا با شرح فعالیت خودمان هم ثابت کنم خنده و شادی هیچ منافاتی با حزب‌اللهی بودن ندارد چراکه وقتی ما با عشق در این مسیر گام برداشتیم و کار خود را آغاز کردیم، هدف‌های والایی را در ذهن و رفتارمان می‌پرورانیم. خود می‌دانیم که کارمان برگرفته از نشاط است نشاط معنوی که در قلب‌ها ماندگار بوده و آرامشی پایدار در ما ایجاد می‌کند... ما هنوز یادمان نرفته که اگر امروز به راحتی نفس می‌کشیم مدیون خون‌هایی هستیم که ریخته شدند.
آری مزار شهید شناخته شده‌ای را اگر بشویی، نزدیکان و بستگانش هم خوشحال می‌شوند و هم از تو تشکر می‌کنند، اینجا اما شهیدان گمنامند. دست به مزارشان که می‌کشی مادری نیست که با لبخند بدرقه‌ات کند دست‌هایت را... اما لابد این شهیدان عزیزترند نزد عزیزان خدا که به زودی، که وقتی انتظارش را نداری دعوت می‌شوی به بارگاه بانویی از سلاله لطف و کرم...
چه دلنشین است اولین اردوی فدکیان میهمانی در محضر حضرت معصومه سلام‌الله علیها بود تا غبار این چند هفته فدک را کنار ضریح این بانوی بزرگ بتکانیم تا مبادا نعمت غباروبی این مزار‌ها را از دست بدهیم...
آه چه زود گذشت این میهمانی... انگار نه انگار چند روز از سفرمان می‌گذرد... انگار همین امروز از زیارت برگشتیم... یادش بخیر پس از زیارت حضرت معصومه سلام‌الله علیها میهمان شهدای شهر قم بودیم هر چند آنقدر وقت نداشتیم تا غبار غفلت‌مان را از روی مزار این شهیدان نیز پاک کنیم... اما دل‌هامان را جا گذاشتیم کنارشان...
ما چشم‌هامان را دوخته‌ایم به ستاره‌های روشنی که نوید صبح را می‌دهند... یادش بخیر همین پنج‌شنبه‌ای که گذشت در مسجد جمکران ما فدکیان به نیابت از شهدا نماز امام حاضر را خواندیم تا یادمان نرود قرار است با همنشینی با شهدا منتظر «او» بودن را بیاموزیم...
ان شاءالله که مقبول خداوند قرار گرفته باشد...
این مقدمه‌ای بود تا با شرح فعالیت خودمان هم ثابت کنم خنده و شادی هیچ منافاتی با حزب‌اللهی بودن ندارد چراکه وقتی ما با عشق در این مسیر گام برداشتیم و کار خود را آغاز کردیم، هدف‌های والایی را در ذهن و رفتارمان می‌پرورانیم. خود می‌دانیم که کارمان برگرفته از نشاط است نشاط معنوی که در قلب‌ها ماندگار بوده و آرامشی پایدار در ما ایجاد می‌کند... ما هنوز یادمان نرفته که اگر امروز به راحتی نفس می‌کشیم مدیون خون‌هایی هستیم که ریخته شدند.
آری مزار شهید شناخته شده‌ای را اگر بشویی، نزدیکان و بستگانش هم خوشحال می‌شوند و هم از تو تشکر می‌کنند، اینجا اما شهیدان گمنامند. دست به مزارشان که می‌کشی مادری نیست که با لبخند بدرقه‌ات کند دست‌هایت را... اما لابد این شهیدان عزیزترند نزد عزیزان خدا که به زودی، که وقتی انتظارش را نداری دعوت می‌شوی به بارگاه بانویی از سلاله لطف و کرم...
چه دلنشین است اولین اردوی فدکیان میهمانی در محضر حضرت معصومه سلام‌الله علیها بود تا غبار این چند هفته فدک را کنار ضریح این بانوی بزرگ بتکانیم تا مبادا نعمت غباروبی این مزار‌ها را از دست بدهیم...
آه چه زود گذشت این میهمانی... انگار نه انگار چند روز از سفرمان می‌گذرد... انگار همین امروز از زیارت برگشتیم... یادش بخیر پس از زیارت حضرت معصومه سلام‌الله علیها میهمان شهدای شهر قم بودیم هر چند آنقدر وقت نداشتیم تا غبار غفلت‌مان را از روی مزار این شهیدان نیز پاک کنیم... اما دل‌هامان را جا گذاشتیم کنارشان...
ما چشم‌هامان را دوخته‌ایم به ستاره‌های روشنی که نوید صبح را می‌دهند... یادش بخیر همین پنج‌شنبه‌ای که گذشت در مسجد جمکران ما فدکیان به نیابت از شهدا نماز امام حاضر را خواندیم تا یادمان نرود قرار است با همنشینی با شهدا منتظر «او» بودن را بیاموزیم...
ان شاءالله که مقبول خداوند قرار گرفته باشد...
