همسایه مان پیرزن تنهایی بود و کسی را نداشت. نزدیک عید که میشد, شروع به شستن فرشها و خانه تکانی میکردیم. بعضی وقتها مجید یک مرتبه غیبش میزد.وقتی می آمد با خوشحالی می گفت："رفته بودم خونه همسایه, دم عیدیه کمکش کنم. فرش هاش رو براش شستم."
راوی：مادر شهید مجید الهی سمنانی
درحالی که پیرمرد همسایه روی دوشش بود,به طرف من آمد.وقتی به من رسید, گفتم："مادر کجا؟ این وقت روز اینجا چی کار میکنی؟ مگه نباید سرکار باشی؟" گفت ："چیزی نیست, مش حسن رو میبرم دکتر, امروز نوبت دکتر داره." نگاهی به زنبیل توی دستم کرد و گغت："خیلی سنگینه, خسته هم شدی مگه نه؟ منو ببخش که نمیتونم کمکت کنم!مش حسن حالش خوب نیست."
راوی： مادر شهید حسین یغماییان
(عکس تزئینی میباشد)
