غروب‌های پنجشنبه بدرقه‌مان می‌کنند...

این هفته بچه‌های فدک دعوت شده بودند به نیم نگاهی تفکر از جنس عمار...

این هفته چشم‌هامان میزبان تصویرهایی بود که دغدغه را فریاد می‌کردند...

اگر خواستی حتی یکی از مستندهای کوتاه عمار را ببینی، در پس زمینه ذهنت، شکوه راهپیمایی ۲۲ بهمن را نگه دار...

در چشمهات هم عکس سنگ مزار شهید گمنام باشد و در گلوت بغضی برای این همه خون؛ راستش را که بخواهی، پخش فیلم‌های عمار بهترین اتفاق این هفته بود و پخش مستند زهرای بابا، بهترین بخش این اتفاق.

هنوز با خودم فکر می‌کنم، این همه خون ریخته برای آبیاری ذهن‌هامان را چطور پاسخ می‌دهیم اگر با دست دوستی به تبر داده باشبم؟

اگر اشک کاسه چشمت را پر کرد، اگر دلت لحظه‌ای لرزید، یادت نرود حتی همین مجال برای گریه را مدیون این خون‌ها هستیم.

از شما چه پنهان، زیارتعاشورامان را زیر باران خواندیم و در دلمان زمزمه کردیم «با توام آی حضرت باران، ظهر روز دهم کجا بودی؟»

جای همه‌تان خالی، این هفته بیشتر اندیشیدیم به برکت نگاه‌هایی که هنوز که هنوز است غروب‌های پنجشنبه بدرقه‌مان می‌کنند...

میراث انقلاب

36 سال پیش اتفاق زیبایی رخ داد که هنوز هم هر سال به یمن وقوعش میهن‌مان سراپا شادی می‌شود.

این روز‌ها بیشتر از قبل فکر می‌کنم به اینکه ما چه کردیم تا آیندگان‌مان، از رخ دادنش مسرور باشند؟

شاید پاسداری از حماسه گذشتگان‌مان میراث خوبی باشد برای آیندگان...

بیا بهمن را همین طور پر از شادی شور به فرزندان‌مان بسپاریم....

«وعده ما فردا چهارشنبه ۲۲ بهمن رأس ساعت ۹ صبح جلوی متروی توحید؛»

فدک همقدم با انقلاب

می‌خواستم برایت بنویسم که وعده‌مان ۲۲ بهمن است در میان جمعیت...

می‌خواستم بگویم بیا نشان بدهیم مرام‌مان کوفی نیست...

میخواستم بگویم این فرش قرمزی که زیر پای‌مان است از خون شهداست....

راستش را بخواهی, خیلی چیزها می‌خواستم بگویم, اما دیدم تو بهتر از من تمام اینها را میدانی.

تو خودت خوب میدانی که اگر از انقلاب به آزادی نرسیم, تمام راه‌های دیگر بن بست می‌شود.

چند روز دیگر بین جمعیت نام فدک را که دیدی با ما همراه شو, تا یادمان بماند نامی هم اگر داریم از خدمت به شهداست.

«برای همراهی با گروه فرهنگی خادمین شهدا-فدک در راهپیمایی 22 بهمن راس ساعت 9 صبح جلوی مترو توحید حضور یابید.

روزهای انقلاب با فدک

جمعی از پرسنل نیروی هوایی با انجام رژه و خواندن سرود در مقابل حضرت امام، با حرکت اسلامی مردم ایران و رهبری نهضت اعلام همبستگی کردند.

ستاد ارتش، عکس روزنامه کیهان مبنی بر رژه افسران نیروی هوایی در مقابل حضرت امام را تکذیب کرد.
 
خبرنگار لس‌آنجلس تایمز، در تیراندازی‌های خیابان فرح‌آباد ژاله (شهدا) بر اثر تیراندازی گارد، کشته شد.
 
امام خمینی طی نطق کوتاهی که از شبکه تلویزیونی کارکنان اعتصابی رادیو و تلویزیون بطور مستقیم پخش ‌شد، ضمن آرزوی موفقیت برای کارکنان رسانه‌های جمعی فرمودند: «دستگاه‌هایی در این قسمت بوده و هست که بایستی در خدمت مردم می‌بودند. ولی رژیم غاصب از آن‌ها در راه هدف‌های نامشروع استفاده کرده است.»

خانواده افسران بازداشتی نیروی هوایی، همچنان با ادامه تحصن، تهدید به اعتصاب غذا کردند.

شریف امامی که از طرف دادستانی ممنوع‌الخروج شده بود، از کشور گریخت.

قره باغی ارتش را از دخالت در سیاست برحذر داشت.

منبع: کتاب روزهای حماسه و نور
نویسنده معصومه مرادپور آرانی

جشن انقلاب فدک به میزبانی شهدای گمنام...

جشن انقلاب سی و شش ساله شده‌مان را این پنج‌شنبه در فدک برگزار کردیم...

در جوار گمنام‌های خوش آوازه فدک، میهمان‌های زیادی امروز را در کنارمان بودند که از جمله آن‌ها می‌توان به حضور حجت‌الاسلام‌والمسلمین سعید فخرزاده مدیرکل واحد تاریخ شفاهی حوزه هنری اشاره کرد...

روایت‌های انقلاب همیشه زیباست و شنیدنش برای هر سن و سالی پر است از لطف و غرور...

سخنان زیبای راوی‌مان قلب‌های‌مان را پر کرد از غرور و عزت....

توزیع فدک‌نامه بین اعضا و مردم با استقبال بی‌نظیری مواجه شد...

چندین و چند خادم جدید از امروز همراه‌مان شدند...

و در آخر... این هفته اطراف‌مان پر بود از رزمندگان و جانبازان عزیزی که بودن‌شان برکت است برای تک تکمان...

فدک همراه با انقلاب

گروه فرهنگی خادمین شهدا- فدک، همزمان با سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی برگزار می‌کند:

در ایام‌الله دهه فجر... علاوه بر غبارروبی مزار شهدای گمنام در قطعه ۴۴، روایتگری وقایع انقلاب اسلامی و ارائه فدک‌نامه (بروشور)، توزیع پیکسل‌های گروه فدک و تجدید میثاق با شهدای انقلاب و غبارروبی مزار این شهدا از اقدامات ویژه این هفته است.

همچنین برگزاری مسابقه یکی‌دیگر از برنامه‌های اختصاصی این هفته گروه فدک بوده که با جوایز ارزنده‌ای همراه است که از جمله آن می‌توان به سفر راهیان نور اشاره کرد.

گفتنی است؛ مراسم پرفیض زیارت عاشورا همچون هفته‌های گذشته با حضور مداحان اهل بیت علیهم السلام، در قطعه ۴۴ برگزار خواهد شد.

لازم به ذکر است؛ این هفته فدک میزبان برخی از تشکل‌های دانشجویی از جمله بسیج دانشجویی دانشگاه شاهد، انجمن اسلامی دانشجویان مستقل و گروه سیاسی فرزندان روح‌الله خواهد بود.

زمان پنج‌شنبه ۱۶ بهمن ماه رأس ساعت ۱۱ در قطعه ۴۴ بهشت زهرا سلام‌الله علیها؛ به دوستان خود اطلاع دهید.

معصومه یعنی با برادر تا شهادت

معصومه یعنی عشق، یعنی استقامت
معصومه یعنی خواهر و دخت امامت
معصومه یعنی نور یعنی دل ربایی
معصومه یعنی فانی عشق خدایی
معصومه یعنی مغفرت یعنی عطوفت
معصومه یعنی لطف و احسان بی‌‌‌نهایت
معصومه یعنی دختر خیر البریه
معصومه یعنی یاسی از نسل فریده
معصومه یعنی عمهٔ جود وکرامت
معصومه یعنی آسمانی از شهامت
معصومه یعنی شیر زن در بیشهٔ عشق
نخل بلندی از بن و از ریشهٔ عشق
معصومه یعنی یاس باغ آل عصمت
معصومه یعنی کعبهٔ آمال عصمت
معصومه یعنی با برادر تا شهادت
معصومه یعنی جان سپردن بین غربت
معصومه یعنی زینب ثانی زهرا
معصومه یعنی قلب طوفانی زهرا

وفات حضرت معصومه سلام الله علیها بر تمام شیعیان تسلیت باد

راه بهشت از فدک می‌گذرد...

این پنجشنبه با همه پنجشنبه‌ها فرق داشت. 

باورت بشود یا نه، این هفته فدک بیش از هر وقت دیگری بوی زندگی می‌داد. 

این پنجشنبه دو عاشق، آن همه شهید سفید پوش را شاهد خطبه عقدشان کردند. 

این پنجشنبه به یمن میلاد ابالمهدی، شیرینی‌های تبرکی را تزیین کردیم و همه محبتمان به آل الله را کنارشان گذاشتیم تا به دست هر کس که می‌رسد، نشانه عشق و امید باشد. 

این پنجشنبه دوستان زیادی برای بار نخست و ان شاالله همیشه، همراه‌مان شدند که شور و شیدایی‌شان، هوا را پر کرده بود ازهیجان. 

این پنج شنبه همه چیز با قبل و حتی با آینده فرق داشت. 

این پنجشنبه اگر گوش جانت را باز می‌کردی، صدای پای مردی را می‌شنیدی که آمده بود تا شادباش یاران صدیقش را بشنود... 

این پنجشنبه حال همه‌مان خوب‌تر بود، حتی گل‌ها هم امروز بهتر بود...

نمیذارم تنها باشی!

این قصه زپهنای فلک می گذرد...

چون لشگر خوبان که ز شک می گذرد...

این قصه پنج شنبه یادت نرود...

چون راه بهشت از فدک می گذرد...

شهدا منتظرن!

شهدا هنوز پشت خاکریز منتظر لبیک‌‌اند...

بیدار شو رفیق من.... شهدا منتظرن!

نقشی از رد دست مادر...

هیچ وقت عکست تمیز نبود! آخر می‌دانی؟! روی شیشه عکس قاب شده‌ات رد دستی همیشه نقاشی شده بود، دست مادری که بر سر پسر کوچکش کشیده می‌شد...

این بار هم که مادر آمد سلامی دهد و دستی بکشد شرمنده شد! چراکه روی رد دست‌ها جای لبهایی باقی مانده بود... هنوز عادتت سر جایش بود، دست مادر را بوسیده بودی...

به عموم جوانان در اروپا و آمریکای شمالی!

• 

In the name of God، the Beneficent the Merciful

 To the Youth in Europe and North America،

 The recent events in France and similar ones in some other Western countries have convinced me to directly talk to you about them. I am addressing you، [the youth]، not because I overlook your parents، rather it is because the future of your nations and countries will be in your hands; and also I find that the sense of quest for truth is more vigorous and attentive in your hearts.

 I don» t address your politicians and statesmen either in this writing because I believe that they have consciously separated the route of politics from the path of righteousness and truth.

 I would like to talk to you about Islam، particularly the image that is presented to you as Islam. Many attempts have been made over the past two decades، almost since the disintegration of the Soviet Union، to place this great religion in the seat of a horrifying enemy. The provocation of a feeling of horror and hatred and its utilization has unfortunately a long record in the political history of the West.

 Here، I don» t want to deal with the different phobias with which the Western nations have thus far been indoctrinated. A cursory review of recent critical studies of history would bring home to you the fact that the Western governments» insincere and hypocritical treatment of other nations and cultures has been censured in new historiographies.

 The histories of the United States and Europe are ashamed of slavery، embarrassed by the colonial period and chagrined at the oppression of people of color and non-Christians. Your researchers and historians are deeply ashamed of the bloodsheds wrought in the name of religion between the Catholics and Protestants or in the name of nationality and ethnicity during the First and Second World Wars. This approach is admirable.

 By mentioning a fraction of this long list، I don» t want to reproach history; rather I would like you to ask your intellectuals as to why the public conscience in the West awakens and comes to its senses after a delay of several decades or centuries. Why should the revision of collective conscience apply to the distant past and not to the current problems؟ Why is it that attempts are made to prevent public awareness regarding an important issue such as the treatment of Islamic culture and thought؟

 You know well that humiliation and spreading hatred and illusionary fear of the «other» have been the common base of all those oppressive profiteers. Now، I would like you to ask yourself why the old policy of spreading «phobia» and hatred has targeted Islam and Muslims with an unprecedented intensity. Why does the power structure in the world want Islamic thought to be marginalized and remain latent؟ What concepts and values in Islam disturb the programs of the super powers and what interests are safeguarded in the shadow of distorting the image of Islam؟ Hence، my first request is: Study and research the incentives behind this widespread tarnishing of the image of Islam.

 My second request is that in reaction to the flood of prejudgments and disinformation campaigns، try to gain a direct and firsthand knowledge of this religion. The right logic requires that you understand the nature and essence of what they are frightening you about and want you to keep away from.

 I don» t insist that you accept my reading or any other reading of Islam. What I want to say is: Don» t allow this dynamic and effective reality in today» s world to be introduced to you through resentments and prejudices. Don» t allow them to hypocritically introduce their own recruited terrorists as representatives of Islam.

 Receive knowledge of Islam from its primary and original sources. Gain information about Islam through the Qur» an and the life of its great Prophet. I would like to ask you whether you have directly read the Qur» an of the Muslims. Have you studied the teachings of the Prophet of Islam and his humane، ethical doctrines؟ Have you ever received the message of Islam from any sources other than the media؟

 Have you ever asked yourself how and on the basis of which values has Islam established the greatest scientific and intellectual civilization of the world and raised the most distinguished scientists and intellectuals throughout several centuries؟

 I would like you not to allow the derogatory and offensive image-buildings to create an emotional gulf between you and the reality، taking away the possibility of an impartial judgment from you. Today، the communication media have removed the geographical borders. Hence، don» t allow them to besiege you within fabricated and mental borders.

 Although no one can individually fill the created gaps، each one of you can construct a bridge of thought and fairness over the gaps to illuminate yourself and your surrounding environment. While this preplanned challenge between Islam and you، the youth، is undesirable، it can raise new questions in your curious and inquiring minds. Attempts to find answers to these questions will provide you with an appropriate opportunity to discover new truths.

 Therefore، don» t miss the opportunity to gain proper، correct and unbiased understanding of Islam so that hopefully، due to your sense of responsibility toward the truth، future generations would write the history of this current interaction between Islam and the West with a clearer conscience and lesser resentment.

 Seyyed Ali Khamenei
 ۲۱st Jan. ۲۰۱۵

بسم‌ الله الرّحمن الرّحیم

به عموم جوانان در اروپا و امریکای شمالی


 حوادث اخیر در فرانسه و وقایع مشابه در برخی دیگر از کشورهای غربی مرا متقاعد کرد که دربارهٔ آن‌ها مستقیماً با شما سخن بگویم. من شما جوانان را مخاطب خود قرار می‌دهم؛ نه به این علّت که پدران و مادران شما را ندیده می‌انگارم، بلکه به این سبب که آیندهٔ ملّت و سرزمینتان را در دستان شما می‌بینم و نیز حسّ حقیقت‌جویی را در قلبهای شما زنده‌تر و هوشیار‌تر می‌یابم. همچنین در این نوشته به سیاستمداران و دولتمردان شما خطاب نمی‌کنم، چون معتقدم که آنان آگاهانه راه سیاست را از مسیر صداقت و درستی جدا کرده‌اند. سخن من با شما دربارهٔ اسلام است و به‌طور خاص، دربارهٔ تصویر و چهره‌ای که از اسلام به شما ارائه می‌گردد. از دو دهه پیش به این سو ــ یعنی تقریباً پس از فروپاشی اتّحاد جماهیر شوروی ــ تلاشهای زیادی صورت گرفته است تا این دین بزرگ، در جایگاه دشمنی ترسناک نشانده شود. تحریک احساس رعب و نفرت و بهره‌گیری از آن، متأسّفانه سابقه‌ای طولانی در تاریخ سیاسی غرب دارد. من در اینجا نمی‌خواهم به «هراس‌های» گوناگونی که تاکنون به ملّتهای غربی القاء شده است، بپردازم. شما خود با مروری کوتاه بر مطالعات انتقادی اخیر پیرامون تاریخ، می‌بینید که در تاریخنگاری‌های جدید، رفتارهای غیر صادقانه و مزوّرانهٔ دولتهای غربی با دیگر ملّت‌ها و فرهنگهای جهان نکوهش شده است. تاریخ اروپا و امریکا از برده‌داری شرمسار است، از دورهٔ استعمار سرافکنده است، از ستم بر رنگین‌پوستان و غیر مسیحیان خجل است؛ محقّقین و مورّخین شما از خونریزی‌هایی که به نام مذهب بین کاتولیک و پروتستان و یا به اسم ملیّت و قومیّت در جنگهای اوّل و دوّم جهانی صورت گرفته، عمیقاً ابراز سرافکندگی می‌کنند.

 این به‌خودی‌خود جای تحسین دارد و هدف من نیز از بازگوکردن بخشی از این فهرست بلند، سرزنش تاریخ نیست، بلکه از شما می‌خواهم از روشنفکران خود بپرسید چرا وجدان عمومی در غرب باید همیشه با تأخیری چند ده ساله و گاهی چند صد ساله بیدار و آگاه شود؟ چرا بازنگری در وجدان جمعی، باید معطوف به گذشته‌های دور باشد نه مسائل روز؟ چرا در موضوع مهمّی همچون شیوهٔ برخورد با فرهنگ و اندیشهٔ اسلامی، از شکل‌گیری آگاهی عمومی جلوگیری می‌شود؟

 شما بخوبی می‌دانید که تحقیر و ایجاد نفرت و ترس موهوم از «دیگری»، زمینهٔ مشترک تمام آن سودجویی‌های ستمگرانه بوده است. اکنون من می‌خواهم از خود بپرسید که چرا سیاست قدیمی هراس‌افکنی و نفرت‌پراکنی، این‌بار با شدّتی بی‌سابقه، اسلام و مسلمانان را هدف گرفته است؟ چرا ساختار قدرت در جهان امروز مایل است تفکر اسلامی در حاشیه و انفعال قرار گیرد؟ مگر چه معانی و ارزشهایی در اسلام، مزاحم برنامهٔ قدرتهای بزرگ است و چه منافعی در سایهٔ تصویرسازی غلط از اسلام، تأمین می‌گردد؟ پس خواستهٔ اوّل من این است که دربارهٔ انگیزه‌های این سیاه‌نمایی گسترده علیه اسلام پرسش و کاوش کنید.

 خواستهٔ دوم من این است که در واکنش به سیل پیشداوری‌ها و تبلیغات منفی، سعی کنید‌شناختی مستقیم و بی‌واسطه از این دین به دست آورید. منطق سلیم اقتضاء می‌کند که لااقل بدانید آنچه شما را از آن می‌گریزانند و می‌ترسانند، چیست و چه ماهیّتی دارد. من اصرار نمی‌کنم که برداشت من یا هر تلقّی دیگری از اسلام را بپذیرید بلکه می‌گویم اجازه ندهید این واقعیّت پویا و اثرگذار در دنیای امروز، با اغراض و اهداف آلوده به شما شناسانده شود. اجازه ندهید ریاکارانه، تروریست‌های تحت استخدام خود را به عنوان نمایندگان اسلام به شما معرفی کنند. اسلام را از طریق منابع اصیل و مآخذ دست اوّل آن بشناسید. با اسلام از طریق قرآن و زندگی پیامبر بزرگ آن (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلّم) آشنا شوید. من در اینجا مایلم بپرسم آیا تاکنون خود مستقیماً به قرآن مسلمانان مراجعه کرده‌اید؟ آیا تعالیم پیامبر اسلام (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) و آموزه‌های انسانی و اخلاقی او را مطالعه کرده‌اید؟ آیا تاکنون به جز رسانه‌ها، پیام اسلام را از منبع دیگری دریافت کرده‌اید؟ آیا هرگز از خود پرسیده‌اید که همین اسلام، چگونه و بر مبنای چه ارزشهایی طیّ قرون متمادی، بزرگ‌ترین تمدّن علمی و فکری جهان را پرورش داد و بر‌ترین دانشمندان و متفکّران را تربیت کرد؟

 من از شما می‌خواهم اجازه ندهید با چهره‌پردازی‌های موهن و سخیف، بین شما و واقعیّت، سدّ عاطفی و احساسی ایجاد کنند و امکان داوری بیطرفانه را از شما سلب کنند. امروز که ابزارهای ارتباطاتی، مرزهای جغرافیایی را شکسته است، اجازه ندهید شما را در مرزهای ساختگی و ذهنی محصور کنند. اگر چه هیچکس به‌صورت فردی نمی‌تواند شکافهای ایجاد شده را پر کند، امّا هر یک از شما می‌تواند به قصد روشنگریِ خود و محیط پیرامونش، پلی از اندیشه و انصاف بر روی آن شکاف‌ها بسازد. این چالش از پیش طراحی شده بین اسلام و شما جوانان، اگر چه ناگوار است امّا می‌تواند پرسش‌های جدیدی را در ذهن کنجکاو و جستجوگر شما ایجاد کند. تلاش در جهت یافتن پاسخ این پرسش‌ها، فرصت مغتنمی را برای کشف حقیقت‌های نو پیش روی شما قرار می‌دهد. بنابراین، این فرصت را برای فهم صحیح و درک بدون پیشداوری از اسلام از دست ندهید تا شاید به یمن مسئولیّت‌پذیری شما در قبال حقیقت، آیندگان این برهه از تاریخ تعامل غرب با اسلام را با آزردگی کمتر و وجدانی آسوده‌تر به نگارش درآورند.

 سیّدعلی خامنه‌ای
 ۱۳۹۳/۱۱/۱

از زمین تا خدا...

زیاد خدا را یاد کنید، چرا که به یاد خدا بودن موجب آرامش دل‌ها و صفای باطن است.

برگی از سخنان شهید علیرضا نوری

شادی روح شهدا صلوات

این قصه پنج‌شنبه یادت نرود...

چه زود می‌گذرد از بس شیرین است، انگار همین دیروز بود اما حالا 5 ماه از حضورمان در فدک می‌گذرد...

این هفته هم به عهد خود پایبند بودیم و برای خاکی شدن و پاک شدن به بهشت رفتیم...

آقایان برای غبارروبی به قطعه 28 رفتند و با همت‌شان قبور شهدا، برای ترمیم رنگ آماده سازی شد...

گل‌های قطعه 44 نیز به همت بانوان آبیاری شدند و همچنین غبار غربت را از شهدای گمنام برگرفتند...

مادر شهیدی که طی چند هفته از دور شاهد فعالیت فدکی‌ها بودند، داوطلبانه به جمع بانوان فدکی آمدند و از شهیدشان گفتند و از فعالیت فدکی‌ها ابراز خوشحالی و برای موفقیت‌شان دعا کردند...

همچنین جلسه‌ای در خصوص فعالیت کارگروه‌های فدک برگزار شد که در پی آن مراسم پرفیض زیارت عاشورا به همراه مداحی با معنویت ویژه‌ای برگزار شد...

جای خوشحالی‌ ست که این هفته هنرمند عزیز آقای قاسم عوض بیگی در جمع فدکی‌ها حاضر شدند و دوستان جدیدی نیز به فدک پیوستند که ان شاءالله با شهدا مأجور باشند...

فدک قطره‌ای از یک اقیانوس!

آزادی بیان دارند، البته با ادبیات خاص خودشان! آزادی بیان و حقوق بشر، حیف و میل می‌شوند اگر کسی نگاه چپ کند به عاملان! 

پیامبری را به سخره می‌گیرند که پیروانش، از فرط رأفت، حتی تاب سر بریدن خروسی را نداشتند. همین قلب‌های رقیق، پر پر زدن رفقا را در آغوششان به تماشا می‌نشستند، اما محض دفاع از انقلابی که اصلا بوجود آمد برای احیای دین خاتم، پناه می‌بردند به خدا و چنگ می‌زدند به دامان همین مرد رحمة للعالمین. 

و حالا، حق یک میلیارد و اندی مسلمان نیست که به خروش آیند؟ می‌شود ساکت بود؟
دنیا باید بداند مسلمان، سکوت نمی‌کند، غیور است!
اگر دیروز خون داد، امروز هم ابایی نیست! باید بشناسد خط قرمز‌ها را! 

تجمع کردند، تا دنیا پنبه‌ها را از گوشش بیرون بیاورد. تا بداند داعش هیچ ربطی به اسلام ندارد و اصلا امت اسلام، خود زخمی تروریسم جهانیست! 

تا دولت فرانسه بداند چه داغی بر دل پیروان محمد (ص) گذاشته است... تهران بشود یک تکه از این اقیانوس خروشان و خادمان فدکی شهدا هم، یک قطره. حل شوند در این موج غیرت. قدم‌هایشان همراه مردم حاضر در تجمع، که فریاد بکشند عاشق محمد (ص) ند و بیزار از معاندانش..

پاسداری از خون شهدا وظیفه اول ماست

آنچه که مهم است، حفظ راه شهداست؛ یعنی پاسداری از خون شهدا. این، وظیفه اوّلِ ماست. در قبال شهدا، همه هم موظّفیم. نه این که بعضی وظیفه دارند و بعضی ندارند. البته کسانی که مسؤولیتی دارند و شانه‌های آنها زیر بار مسؤولیتهای بزرگ یا کوچک قرار گرفته است، وظیفه بیشتری دارند.

بیانات رهبر معظم انقلاب در  دیدار جمعی از خانواده‌های شهدا در 27 اردیبهشت 76

شهدا شاهرگ‌های اجتماع!

این شهدا هستند که به پیکر اجتماع و در رگ‌های اجتماع خون وارد می‌کنند.
 
برگی از سخنان شهید مهدی پوراسفندیاری

فدکیان توهین به پیامبر را برنمی‌تابند

ما مسلمان هستیم و حضرت محمد صلوات الله علیه را پیامبر خود می‌دانیم و به داشتن پیامبر رحمت و مهربانی افتخار می‌کنیم و عاشقانه دوستش می‌داریم و اجازه هیچ گونه توهینی را به عشقمان نمی‌دهیم...

نشریه شارلی ابدو که پشیزی نیست که بخواهد به عزیزمان، پیامبرمان توهین کند... حتی اگر مدعیان حقوق بشر هم کوچک‌ترین توهینی به مقدسات ما بکند، آن‌ها را محکوم می‌کنیم و انتقام این توهین‌ها را می‌گیریم...

فدکی‌ها هیچ‌گاه توهین به عشقشان حضرت محمد صلوات الله علیه را بر نمی‌تابند...

We are Muslims and Muhammad (PBUH) is the messenger of God and our prophet and we are so proud to have such a merciful and compassionate prophet and we would not tolerate any offence or insult towards him

Shameful Charlie Hebdo magazine is worth nothing and cannot insult our prophet at all

And even if those who regard themselves as human rights campaign would offence our sacred believes، we would condemn them

Those of us who work in FADAK would not tolerate any insult or offence against our loving prophet Muhammad (PBUH

نحن مسلمون والنبی محمدا رسول الله ضد أنفسهم یعرفون ونحن فخورون بأن نکون نبی الرحمة و الشفقة ونحن نحب ولا تدع أی إهانة للحب...


مجلة شارلی ابدو لم یکن هذا ما تمنیاتنا، وإهانة النبی... حتى لو کنا لا تدعی حقوق أی التجدیف، یدینون و للانتقام من الإهانة...

فدکیان أبدا إهانة حب النبی محمد ضد لن یتسامح...
 

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

من می‌روم که تو چادرت را درنیاوری!

خانم موسوی یکی از پرستاران دوران دفاع مقدس، از میان همهٔ تصویر‌های آن روز‌ها یکی را که از همهٔ آن‌ها در ذهنش پر رنگ‌تر است، اینچنین روایت می‌کند:

یادم می‌آید یک روز که در بیمارستان بودیم، حمله شدیدی صورت گرفته بود. به طوری که ازبیمارستان‌های صحرایی هم مجروحین زیادی را به بیمارستان ما منتقل می‌کردند. اوضاع مجروحین به شدت وخیم بود. در بین همه آن‌ها، وضع یکی‌شان خیلی بد‌تر از بقیه بود. رگ‌هایش پاره پاره شده بود و با اینکه سعی کرده بودند زخم‌هایش را ببندند، ولی خونریزی شدیدی داشت. مجروحین را یکی یکی به اتاق عمل می‌بردیم و منتظر می‌ماندیم تا عمل تمام شود و بعدی را داخل ببریم.

وقتی که دکتر اتاق عمل این مجروح را دید، به من گفت که بیاورمش داخل اتاق عمل و برای جراحی آماده‌اش کنم. من آن زمان چادر به سر داشتم. دکتر اشاره کرد که چادرم را در بیاورم تا راحت‌تر بتوانم مجروح را جابه جا کنم.

همان موقع که داشتم از کنار او رد می‌شدم تا بروم توی اتاق و چادرم را دربیاورم، مجروح که چند دقیقه‌ای بود به هوش آمده بود به سختی گوشه چادرم را گرفت و بریده بریده و سخت گفت: من می‌روم که تو چادرت را در نیاوری، ما برای این چادر می‌رویم... چادرم در مشتش بود که شهید شد.

از آن به بعد در بد‌ترین و سخت‌ترین شرایط هم چادرم را کنار نگذاشتم...

راه فدک ادامه دارد...

دلمان به خاکی شدن با شهدا عادت کرده...

به لطف شهدا این هفته هم خادمین طبق روال قبل مشغول به انجام وظیفه شدند و کاشت تعداد صد شاخه گل و همچنین ادامه ترمیم رنگ از اقداماتی بود که صورت گرفت...

دوستان جدیدی به گروه اضافه شدند که ضمن خیر مقدم و خوش آمد از تلاش و زحمات‌شون تشکر می‌شه و ان شاءالله با شهدا مأجور بشن...

جلسه توجیهی در خصوص کار گروه‌ها و نحوه انجام کار باعث شد تا بعد از این فدک به مرحله دوم اجرای طرح نزدیک بشه و خداروشکر با استقبال خوبی از سوی اعضاء مواجه شد...